Μολονότι πολλά είδη μυκήτων είναι δυνητικά παθογόνα στον άνθρωπο, ο candida και ιδίως ο Candida albicans είναι μύκητας που συνήθως αναπτύσσεται ως ένα ακίνδυνο συμβιωτικό στις επιφάνειες των βλεννογόνων. Τα είδη Candida αποτελούν τμήμα της φυσιολογικής χλωρίδας του εντέρου. Ωστόσο, όταν υπάρχει μια διαταραχή/εξασθένιση του ανοσοποιητικού συστήματος, αυτός ο οργανισμός μπορεί να πολλαπλασιαστεί και να προκαλέσει επιφανειακές λοιμώξεις, όπως η στοματοφαρυγγική και η αιδοιοκολπική καντιντίαση.
Τι ονομάζεται Καντιντίαση;
Καντιντίαση ονομάζεται η μόλυνση που προκαλείται από τη μη φυσιολογική ανάπτυξη του Candida albicans. Γενικά, είναι υπεύθυνος για τις περισσότερες μυκητιασικές λοιμώξεις που συμβαίνουν σε θερμές, υγρές περιοχές προκαλώντας μολύνσεις του στόματος, του κόλπου, των νυχιών και των δερματικών πτυχών στον άνθρωπο.
Πώς σχετίζεται η καντιντίαση με τη διατροφή;
Η διατροφή είναι μια πολύ σημαντική πτυχή της θεραπείας του. Συνίσταται η αποφυγή ή τουλάχιστον ο περιορισμός προϊόντων επεξεργασμένης ζάχαρης και δίνεται προσοχή στη σύσταση των συνολικών προσλαμβανόμενων υδατανθράκων. Ο περιορισμός της πρόσληψης επεξεργασμένων υδατανθράκων όπως ζυμαρικά, ψωμί, γλυκά, αναψυκτικά κ.λπ. μπορεί να είναι χρήσιμος για τα άτομα με λοιμώξεις αυτού του μύκητα.
Αυτό συμβαίνει γιατί η ζάχαρη είναι μία από τις κύριες αιτίες υπερανάπτυξης του Candida και η σύγχρονη δυτικού τύπου διατροφή είναι γεμάτη από αυτή. Τα κύτταρα του ζυμομύκητα Candida χρειάζονται ζάχαρη για να χτίσουν τους κυτταρικούς τους τοίχους, να επεκτείνουν τις αποικίες τους και να στραφούν σε πιο ισχυρή, μυκητιασική μορφή τους.
Επειδή συστήνεται μια δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη, δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να ακολουθήσετε ακριβώς το ίδιο πρόγραμμα διατροφής σε όλη τη διάρκεια της θεραπείας σας. Στην αρχή συνήθως είναι πιο αυστηρή, γιατί γίνονται κάποιες δύσκολες αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες και τον τρόπο ζωής κάποιου, όμως μετά, σιγά σιγά μπορεί να επανεισάγει ο ασθενής αυτά τα τρόφιμα στη διατροφή του.
Προφανώς και οι ατομικές ανάγκες των ασθενών ποικίλουν ανάλογα με το φύλο, την ηλικία, τις προσωπικές συνήθειες και την ιατρική κατάσταση του καθενός. Απ’ την άλλη όμως θα πρέπει να προσεχθεί ο υπέρμετρος περιορισμός των τροφίμων, διότι μπορεί να οδηγήσει σε κακής ποιότητας διατροφή.